.

Οι «σούπερ αναγνωριστές» της Σκότλαντ Γιαρντ

Ο Βρετανός αστυφύλακας Γκάρι Κόλινς αξιοποιεί το μοναδικό του χάρισμα να αναγνωρίζει πρόσωπα ακόμη και από κακής ποιότητας εικόνες βίντεο, για την ταυτοποίηση υπόπτων σε εγκληματικές πράξεις, όπως τους εμπρησμούς και τη λαφυραγώγηση καταστημάτων κατά τη διάρκεια των ταραχών στο Λονδίνο τον Αύγουστο του 2011.

Ενα ζεστό απόγευμα του Αυγούστου 2011, καθώς ταραξίες έκαιγαν και λαφυραγωγούσαν στους δρόμους του Λονδίνου, μικρός αριθμός αστυνομικών συγκεντρώθηκε σε αίθουσα του βόρειου Λονδίνου. Στον τοίχο της αίθουσας προβλήθηκε η σιλουέτα άνδρα, που φορούσε μαύρη κουκούλα και κόκκινο μαντίλι. Κάμερες ασφαλείας είχαν καταγράψει τον άνδρα αυτό να καίει αυτοκίνητα, να λαφυραγωγεί καταστήματα, να χτυπά περαστικούς και να πετά βόμβες μολότοφ. Τα χαρακτηριστικά του ήταν συνέχεια καλυμμένα από την κουκούλα.

«Πρέπει να τον αναγνωρίσουμε. Είναι από τους χειρότερους» είπε ο επικεφαλής αρχιφύλακας. Τη στιγμή εκείνη, ο αστυφύλακας Γκάρι Κόλινς, μέλος τοπικής ομάδας αντιμετώπισης της εγκληματικότητας μπήκε στην αίθουσα και είπε: «Αυτός είναι ο Στίβεν Πρινς».

Οι φίλοι του αποκαλούν τον αστυφύλακα Κόλινς, Γιόντα ή Ο Μάντης. Στη Σκότλαντ Γιαρντ, όμως, είναι γνωστός ως «σούπερ αναγνωριστής». Ο Κόλινς διαθέτει μοναδικό χάρισμα αναγνώρισης προσώπων, που του επιτρέπει να ταυτοποιεί πρόσωπα ακόμη και από εικόνες κακής ποιότητας. Η τελευταία φορά, που ο Κόλινς είχε δει διά ζώσης τον Πρινς ήταν το 2005. Ο αστυφύλακας Κόλινς, που διακρίνεται για τον ήπιο χαρακτήρα και τη σιγανή φωνή του, δεν φέρει όπλο, αλλά μόνο κλομπ. Το ισχυρότερο όπλο του είναι η μνήμη του. Το ειδικό λογισμικό ηλεκτρονικού υπολογιστή για την αναγνώριση προσώπων πέτυχε να ταυτοποιήσει μόλις έναν ύποπτο από τους 4.000 καταγραφέντες από τις κάμερες ασφαλείας στα επεισόδια του Λονδίνου. Ο αστυφύλακας Κόλινς αναγνώρισε 180.«Οι υπολογιστές δεν μπορούν να αναμετρηθούν μαζί του» λέει ο επιθεωρητής Μικ Νέβιλ, επικεφαλής της ειδικής ομάδας.

Το Λονδίνο, που διαθέτει ένα εκατομμύριο κάμερες ασφαλείας, εφαρμόζει νέα προσέγγιση στον εντοπισμό υπόπτων. Η προσέγγιση αυτή είναι οικονομικότερη από τα τεστ DNA και τα δακτυλικά αποτυπώματα και εξαρτάται από τα μοναδικά ταλέντα ανθρώπων, όπως ο αστυφύλακας Κόλινς.

Η ολοένα και ενισχυόμενη ομάδα των 152 «σούπερ αναγνωριστών» της Σκότλαντ Γιαρντ αποτελείται από άνδρες και γυναίκες, που αριστεύουν στα «διαγωνίσματα» αναγνώρισης προσώπων. Ο αστυφύλακας Κόλινς, αδιαφιλονίκητος αστέρας της ομάδας, βρίσκεται στο άνω 1%. Τα μέλη της ομάδας κινούνται σε κάθε τομέα, όπου μπορεί να αναγνωρίσουν υπόπτους.Αξιοποιούνται σε συναυλίες ροκ μουσικής, με δεκάδες χιλιάδες θεατές, όπου είναι ικανοί να εντοπίσουν παιδεραστές ή σε τουριστικά σημεία της πρωτεύουσας, για τον εντοπισμό και τη σύλληψη κλεφτών. Φέτος μέλη της ομάδας διαλεύκαναν τη δολοφονία νεαρού κοριτσιού, που απασχόλησε 600 αστυνομικούς, για τη μεγαλύτερη εγκληματική έρευνα από το 2005.

Ο όρος «σούπερ αναγνωριστής» επινοήθηκε από τον ερευνητή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, Ρίτσαρντ Ράσελ το 2009. Ο Ράσελ μελετούσε περιπτώσεις «πρωσοπαγνωσίας», πάθηση που δεν επιτρέπει την αναγνώριση προσώπων, ακόμη και των οικείων του πάσχοντα.

Σπάνια ικανότητα

Η έρευνα του Ρίτσαρντ Ράσελ τον οδήγησε να εξετάσει ανθρώπους στο άλλο άκρο του φάσματος αυτού, οι οποίοι έχουν δηλαδή ιδιαίτερη ικανότητα αναγνώρισης προσώπων. Ο Ράσελ διαπίστωσε ότι μόλις 1% με 2% των ανθρώπων έχουν την ικανότητα αυτή. Την ίδια περίοδο, ο επιθεωρητής Νέβιλ πάσχιζε να πείσει τους ανωτέρους του για την ανάγκη ευρείας κυκλοφορίας εικόνων βίντεο από υπόπτους, μεταξύ αστυνομικών με ιδιαίτερη παρατηρητικότητα. «Είχαμε τα στοιχεία, αλλά δεν τα αξιοποιούσαμε. Η ηγεσία πίστευε ότι οι κάμερες θα αποθάρρυναν τους εγκληματίες, αλλά αυτό δεν ίσχυε», λέει ο Νέβιλ.

Οι ταραχές του Αυγούστου 2011 έδωσαν την ευκαιρία στον Νέβιλ να δημιουργήσει την πρώτη ομάδα «σούπερ αναγνωριστών». Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Οι αστυνομικοί αυτοί αναγνώρισαν 609 υπόπτους, σε ποσοστό 75% των οποίων ασκήθηκαν κατηγορίες. Το 90% όσων οδηγήθηκαν ενώπιον της δικαιοσύνης, καταδικάσθηκε. Ο μασκοφόρος κ. Πρινς καταδικάσθηκε σε έξι χρόνια φυλάκιση, μία από τις αυστηρότερες ποινές για τα επεισόδια.

Ο αστυφύλακας Γκάρι Κόλινς δεν γνώριζε το ταλέντο του μεγαλώνοντας. «Πάντα αναγνώριζα ανθρώπους, αλλά δεν ήξερα ότι έχω χάρισμα. Ηξερα, όμως, ότι έχω καλή μνήμη. Οι φίλοι με φώναζαν: Το Βιβλίο» λέει, ενώ αποκαλύπτει ότι ο 11χρονος γιος του ίσως έχει κι αυτός το σπάνιο χάρισμα.

Ετικέτες
[blogger]

Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.