 |
| Τα δύο drones Schiebel S-100 Camcopters μπορούν να παραμένουν στο αέρα έως και για 6 ώρες, αναμεταδίδοντας «ζωντανά» βίντεο στους χειριστές τους πάνω στο πλοίο. |
«Οργώνοντας» κι αυτό το καλοκαίρι καθημερινά τα νερά της Μεσογείου, κάθε φορά που το Phoenix λάμβανε ένα σήμα κινδύνου για κάποιο πιθανό ακυβέρνητο πλοίο ή βάρκα με πρόσφυγες, το πρώτο που έκανε ήταν να στείλει ένα από τα δύο drone του, για να ελέγξει αν όντως θα έπρεπε να επέμβει άμεσα.
Το Phoenix ανήκει στη μη κυβερνητική οργάνωση Migrant Offshore Aid Station (MOAS) και, όπως και το καλοκαίρι του 2014, έτσι και φέτος πραγματοποιούσε περιπολίες στη Μεσόγειο, για τη διάσωση προσφύγων. «Σύμμαχός» του σε αυτή την αποστολή ήταν δύο drone Schiebel S-100 Camcopters, με τα οποία μπορούσε να έχει άμεσα εικόνα για μια πολύ μεγάλη περιοχή γύρω από το σκάφος.
Μέσα στα δύο καλοκαίρια, η ΜΚΟ έχει περισυλλέξει περισσότερους από 11.500 πρόσφυγες που βρίσκονταν σε κίνδυνο, προσπαθώντας ακόμη και με υποτυπώδεις σχεδίες να περάσουν στην Ευρώπη και έτσι να γλιτώσουν από τους εμφύλιους πολέμους ή την πείνα που μαστίζει τις πατρίδες τους. Σύμφωνα με τους ανθρώπους της MOAS, η αποτελεσματικότητά τους θα ήταν πολύ μικρότερη χωρίς τα drone.
Η Migrant Offshore Aid Station ιδρύθηκε από τον Αμερικανό εκατομμυριούχο Christopher Catrambone, ο οποίος τη χρηματοδότησε με 8 εκατομμύρια ευρώ, περίπου το 50% της περιουσίας του. Ένα μέρος αυτών των χρημάτων δαπανήθηκαν για το Phoenix, ένα ανακατασκευασμένο αλιευτικό 40 μέτρων, στο οποίο υπάρχουν δύο φουσκωτές λέμβοι.
Πέρα από τους έμπειρους ναυτικούς, στο πλήρωμα του πλοίου περιλαμβάνονται μέλη της οργάνωσης Γιατροί χωρίς Σύνορα. Όσον αφορά τα drones, η ΜΚΟ τα νοικιάζει από την κατασκευάστρια εταιρεία, τη Schiebel, πληρώνοντας κάθε μήνα 300.000 δολάρια.
«Σε οποιαδήποτε επιχείρηση διάσωσης ανθρώπινων ζωών, κάθε δευτερόλεπτο έχει ανυπολόγιστη αξία», αναφέρει ο Catrambone στον συντάκτη του σάιτ Mashable Christopher Miller, ο οποίος πέρασε 10 ημέρες στο Phoenix, για να παρακολουθήσει από κοντά το πλήρωμα του πλοίου εν δράσει.
Εκείνο το χρονικό διάστημα το σκάφος περιπολούσε ανοικτά της Λιβύης και, όπως γράφει ο Miller, κάθε πρωί το πλήρωμα χρησιμοποιούσε το ένα drone για να ελέγχει μία μεγάλη ακτίνα, αναζητώντας πλοία και βάρκες με πρόσφυγες.
Τα drones μπορούν να παραμένουν στο αέρα έως και για 6 ώρες, αναμεταδίδοντας «ζωντανά» βίντεο στους χειριστές τους, πάνω στο πλοίο. Από τον εξοπλισμό τους, ιδιαίτερα χρήσιμη είναι επίσης η υπέρυθρη κάμερά τους, αφού ο εντοπισμός μικρών βαρκών στην ανοικτή θάλασσα μπορεί να αποδειχθεί πολύ δύσκολος.
«Κάποιες φορές, έχουν αποδειχθεί πραγματικά σωτήρια», σημειώνει ο Catrambone. Από την άλλη μεριά, η χρήση τους μόνο φθηνή δεν είναι, ακόμη κι αν η Schiebel προσέφερε τα δύο drone δωρεάν στη ΜΚΟ για δύο μήνες. Ωστόσο, το κόστος αγοράς τους, το οποίο αγγίζει τα 5 εκατομμύρια για δύο drone, είναι απαγορευτικό για τη ΜΚΟ.
Από τα τέλη Σεπτεμβρίου, το πλοίο της Migrant Offshore Aid Station έχει βάλει πλώρη για τη νοτιοανατολική Ασία, για να προσφέρει εκεί τις υπηρεσίες του, αφού τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρείται στην περιοχή ένα έντονο μεταναστευτικό κύμα.
Πηγή: poptech.gr