.

Πυρηνικά εργοστάσια ευάλωτα σε κυβερνοεπιθέσεις


Είκοσι χώρες με σημαντικό ατομικό απόθεμα ή πυρηνικές εγκαταστάσεις δεν έχουν κρατικούς κανονισμούς που να απαιτούν την ελάχιστη προστασία αυτών των εγκαταστάσεων από κυβερνοεπιθέσεις, σύμφωνα με μια έρευνα της Πρωτοβουλίας Πυρηνικής Απειλής.
Τα ευρήματα της έρευνας βασίστηκαν στις αυξανόμενες ανησυχίες ότι μια κυβερνοεπίθεση μπορεί να είναι ο πιο εύκολος και αποτελεσματικός τρόπος για να πάρει κάποιος τον έλεγχο ενός εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας και να το σαμποτάρει ή να απενεργοποιήσει τις άμυνες που χρησιμοποιούνται για να προστατέψουν το πυρηνικό υλικό από κλοπή.
Κάποιες από τις χώρες που περιλαμβάνονται στον κατάλογο είναι η Αργεντινή, η Κίνα, η Αίγυπτος, το Ισραήλ, το Μεξικό και η Βόρεια Κορέα.

Η λίστα είναι καταδικαστική. Η ομάδα εξέτασε για παράδειγμα κατά πόσο η προστασία του κυβερνοχώρου απαιτείται από τον νόμο στις πυρηνικές εγκαταστάσεις και αν οι κυβερνοεπιθέσεις περιλαμβάνονται στις αξιολογήσεις των πιθανών απειλών για την ασφάλεια αυτών των εγκαταστάσεων. Μια ερώτηση που έγινε ήταν αν υπήρχαν υποχρεωτικά τεστ για να αξιολογήσουν πόσο ασφαλή είναι τα πληροφοριακά συστήματα.

“20 χώρες απέτυχαν σε όλους τους δείκτες”, δήλωσε ένας από τους συγγραφείς της έρευνας. Λόγω της μυστικότητας που περιβάλλει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις, ήταν αδύνατο να προσδιοριστούν τα επίπεδα προστασίας του κυβερνοχώρου που χρησιμοποιούνται για την προστασία των πυρηνικών όπλων στις 9 χώρες που είναι γνωστό ότι τα κατέχουν.

Η έρευνα επίσης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η παγκόσμια πρωτοβουλία του Obama να μειώσει τα πυρηνικά όπλα, κάτι το οποίο θα είναι το θέμα της τρίτης του και τελευταίας του συνόδου κορυφής για την πυρηνική ασφάλεια τον Μάρτιο, έχει επιβραδυνθεί σημαντικά. Αυτό εξηγείται στις αυξανόμενες εντάσεις με τη Ρωσία.

Η πιο διάσημη κυβερνοεπίθεση σε πυρηνική εγκατάσταση έγινε από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ σε μια προσπάθεια να καταστρέψουν και να απενεργοποιήσουν τους πυρηνικούς φυγοκεντρητές στο εργοστάσιο ουρανίου στο Natanz στο Ιράν. Αυτό το πρόγραμμα, με την κωδική ονομασία “Ολυμπιακοί Αγώνες” χρησιμοποίησε ένα worm που αργότερα ονομάστηκε Stuxnet για να θέσει εκτός λειτουργίας τους φυγοκεντρητές. Δεν απελευθέρωσε ραδιενέργεια στην ατμόσφαιρα αλλά ήταν μια ζωντανή επίδειξη της ευπάθειας των πυρηνικών εγκαταστάσεων σε κυβερνοεπιθέσεις. Το Ιράν είχε απομονώσει εντελώς το εργοστάσιο του Natanz από το Internet αλλά οι δημιουργοί του προγράμματος βρήκαν τρόπο να το εγκαταστήσουν.

Ετικέτες
[blogger]

Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.